υπερθερμαντήρας

ο, Ν

τεχνολ. συσκευή-εξάρτημα ατμολέβητα, μέσα στην οποία ο ήδη κορεσμένος ατμός θερμαίνεται πέρα από τη θερμοκρασία που αντιστοιχεί στην πίεσή του.

[ΕΤΥΜΟΛ. < υπερθερμαίνω + κατάλ. -τήρας (πρβλ. κινη-τήρας). Η λ. αποτελεί απόδοση τού γαλλ. surchauffeur].